Untitled

	Sign In Sign-Up

RIJIMPRESSIES/TESTS

Algemeen
Uitvoeringen
Kleuren
Foto's
Tests
_____________

Mazda6 SportBreak 2.3 S-VT Active AWD uit de AutoWeek Het lijkt even niet op te kunnen bij Mazda. De 6 SportBreak is binnenkort zelfs leverbaar met vierwielaandrijving, een uitvoering die als een hele mond vol in de prijslijst staat, maar uiterlijk niet als zodanig herkenbaar is. Is dit dan de spectaculairste 6 AWD? Leuk hoor, besteed je bijna 37.000 euro aan de Mazda 6 SportBreak 2.3 S-VT Active AWD, zo heet 'ie voluit, en dan ziet nog niemand dat je de allerdikste 6 hebt aangeschaft. Geen AWD-emblemen of uitgeklopte wielkasten, het enige verschil is dat hij tien millimeter hoger op zijn poten staat. Dan moet je toch echt met een meetlint erbij komen, zoiets zie je nauwelijks. Maar er is hoop! De Nederlandse importeur overweegt uiterlijke verschillen aan te brengen op de auto's die naar ons land komen, ook al zijn dat er waarschijnlijk maar 100 in 2002. Tja, als je extra geld uitgeeft, moeten de buren dat natuurlijk wel kunnen zien. Nog zoiets, koop je de 6 4x4, krijg je altijd een automatische transmissie, een moderne vijftraps met de mogelijkheid handmatig te schakelen. Mazda heeft de naam Activematic bedacht. Vreemde keuze eigenlijk, het zijn toch vooral de liefhebbers die voor een vierwielaangedreven versie kiezen en die houden nu juist van een dynamische rijstijl. Mazda presenteert de auto in de uiterst fraaie, maar eveneens steile en grillige Dolomieten in Noord-Italie. In de haarspeldbochten rijd je je mede-inzittenden binnen de kortste keren misselijk. Dat komt doordat de 6 AWD zich ontzettend hard door de bochten laat jagen, maar daarover later meer. In dergelijke situaties zit je niet op een automaat te wachten, en zeker niet op een transmissie met te lange overbrengingen, want doorgaans valt de motor bij het opschakelen meer dan 2.500 toeren terug. Van de 162 paarden die de 2,3-liter (de enige motorkeuze voor de AWD) moet kunnen leveren, lijkt een groot deel niet bij de les te zijn en dat is met name te wijten aan de lange overbrengingsverhoudingen. Maar goed, het handmatige schakelen maakt een hoop goed. Een tipje naar achteren betekent opschakelen, naar voren heeft het tegenovergestelde tot gevolg. De bak houdt in de manuele stand hardnekkig de versnelling vast, hoe hard je ook trapt en zelfs wanneer de toerenbegrenzer ingrijpt. Dat is een prettige eigenschap. Zo kun je in twee of drie van bocht naar bocht jagen. Rijdynamiek biedt 'ie zeker, maar een blik op de prestaties maakt je niet echt vrolijk. Ten opzichte van de voorwielaangedreven 6 2.3 gaat er namelijk zo veel verloren. De acceleratie van 0-100 km/h duurt maar liefst 2,4 seconden langer en de topsnelheid ligt zelfs twintig kilometer lager. In dat opzicht is de 6 AWD dus geen spectaculaire auto en wellicht een voorbode van de 6 MPS die we in Parijs als conceptcar zagen. Die vierwielaangedreven versie is met 280 pk uitzonderlijk snel. Nee, de AWD is zelfs de traagste 6, zelfs de 1.8 SportBreak en de 2.0 CiTD zijn sneller! Op een bochtig parcours is de 6 AWD in z'n element. Soms wil hij heel even met zijn achterkant omkomen, maar een tikje gas is dan voldoende om hem in toom te houden. Dat is het moment dat de elektronica meer aandrijfkracht naar de achterwielen stuurt. Op de snelweg worden alleen de voorwielen aangedreven. Sensoren houden constant een oogje in het zeil voor wat betreft de rijomstandigheden. Aan de hand van de stand van het gaspedaal en de omwentelingen van de wielen wordt de aandrijving via een elektronische koppeling verdeeld tot een maximum van 50:50 voor-achter. Overigens biedt de AWD dezelfde bagageruimte als de normale SportBreak. Vaak zie je dat bij vierwielaangedreven versies ruimte verloren gaat door het extra differentieel, mar dat is hier dus niet het geval. Het enige wat je moet missen, is het Karakuri-systeem, waarmee de je de totale achterbank door een ruk aan een hendel neer kunt klappen. De duurste 6 beschikt uiteraard over een riante uitrusting. Net als de Executive en de Active-uitvoeringen zijn de stoelbekleding en andere interieurelementen van leder. Last van koude billen? De stoelverwarming biedt uitkomst. Verder herken je de AWD aan 17-inch lichtmetalen wielen, maar die heeft de voorwielaangedreven Active eveneens. En wellicht aan andere zaken, het is nog even afwachten wat importeur Auto Palace de Binckhorst aan uiterlijkheden gaat bedenken. Aan actieve veiligheid geen gebrek. Natuurlijk doet het 4x4-systeem op dat gebied al een flinke duit in het zakje, verder zorgt de DSC Dynamic Stability Control voor hulp in penibele situaties. Bomvol dus, die AWD, maar dat brengt ook heel wat gewicht in de schaal, want de auto weegt maar liefst 1505 kilo. De Mazda 6 AWD levert niet het spektakel dat je in eerste instantie zou verwachten en dat biedt ruimte voor een ander topmodel, bijvoorbeeld de MPS. Kazutaka Miyata, Assistant Brand Manager bij Mazda Motor Europe verklaart dat momenteel de meningen over die conceptcar nog gepeild worden. 'Volgend jaar komt echter de RX-8 met een 192 of een 240 pk sterke wankelmotor. De MPS is met zijn 280 pk krachtiger en sneller. Hoewel het een totaal andere auto is, lijkt het ons niet verstandig om al op korte termijn met de MPS te komen, mochten we daar al toe besluiten. Maar het zou wel een perfecte imagebuilder voor de 6 zijn.' Al met al blijft de indruk dat de 6 AWD in zijn huidige uitvoering een beetje het slachtoffer is geworden van een overdodis aan techniek. Die automaat had niet gehoeven, met een handbak zou hij beter tot zijn recht komen. De vierwielaandrijving past goed bij de auto, hij biedt hierdoor nog meer rijplezier en wordt er nog dynamischer door. Alleen kan de motor dat in combinatie met de automatische transmissie niet waarmaken. Er lijken te veel pk's verloren te gaan door de aandrijflijn. Andere Mazda6-rijders komen je fluitend voorbij, althans op rechte stukken. Volgend jaar verwacht de Nederlandse importeur er 100 te verkopen, op een totaal van 6.500 exemplaren. Het valt in ons vlakke land te verwachten dat de vraag naar de integraal aangedreven versie aan de lage kant blijft. Maar wil Mazda succes in de Alpenlanden, dan is het aan te raden de AWD ook met manuele transmissie en wellicht ook met de CiTD-turbodiesel te gaan leveren. Mazda6 Sport en SportBreak CiTD uit de AutoWeek Mazda is lekker bezig. De 6 sedan werd goed ontvangen en nu komen de vijfdeurs Sport en de vlotte SportBreak aan bod. Zeker die laatste kon wel eens hoge ogen gaan gooien in het middenklassesegment. Volgens de Dikke van Dale is een stationcar een auto met extra ruimte, bedoeld voor het vervoeren van personen of goederen. Een moderne variant op de pakezel dus. Logisch dat Mazda ervoor gekozen heeft de wagonuitvoering van de 6 niet zo te noemen. De SportBreak is namelijk een lifestylecombi die je ook koopt omdat je hem mooi vindt. Dat hij extra ruimte biedt, is natuurlijk mooi meegenomen, maar wil je echt veel vervoeren dan neem je wel een MPV. Deze ijdele transporter schaart zich in het rijtje auto's als de Alfa 156 Sportwagon, de Audi A4 Avant en de Renault Laguna Grand Tour. Kijk goed naar de achterpartij van de SportBreak, hij beschikt over dezelfde, opvallende achterlichtunits als de Mazda6 vierdeurs en de vijfdeurs die als Sport door het leven gaat. Wat heeft Mazda toch een vooruitgang geboekt op het gebied van design. Natuurlijk smoelt de auto extra goed met lichtmetalen wielen, in de maat 16 inch vanaf de Executive-uitvoering en wie een Active bestelt krijgt 17 inch lichtmetaal. Wie geen dakreling wil, moet zelf maar aan de gang met een sleutelsetje want Mazda levert de 6 SportBreak er standaard mee. Net zo belangrijk als de komst van de SportBreak zijn de dieselmotoren. Wil je het maken in de hogere middenklasse dan moet je gewoon een lekkere diesel aanbieden. En die heeft Mazda. De 2.0 CiTD loopt zeer rustig, je voelt bijvoorbeeld geen trillingen in het koppelingspedaal, een eigenschap die zelfontbranders zo vaak kenmerkt. Mazda levert de common rail turbodiesel in twee varianten, de zwakste moet het doen met 120 pk, de sterkste beschikt over zestien extra paarden. Vreemd genoeg ligt het koppel op hetzelfde niveau, 310 Nm bij 2.000 tpm. In de praktijk merk je dan ook weinig verschil want ook de 120 pk-versie stuwt de 6 met gemak vooruit. Omdat de kennismaking bij onze Oosterburen plaatsvindt, hebben we alle kans de motor aan de tand te voelen. Autobahn A3 tussen Frankfurt en Keulen kent haast geen vlakke stukken, maar dat het soms behoorlijk omhoog gaat, lijkt de CiTD niet te deren. Waar het nog mag, trappen we het gaspedaal volledig in. Zonder drama loopt de SportBreak naar 200 km/h, bergje af staat de teller zelfs nog 20 kilometer verder. Over de gehele linie blijft de CiTD zeer rustig. Hij lijkt zelfs wel stiller dan de vijfdeurs Sport waarmee we later nog een later nog een blokje om gingen. Vanaf 1.500 tpm voel je al dat hij vooruit wil. Bij dat toerental levert de krachtbron dan ook al 230 Nm. De 136 pk-versie, alleen te bestellen in combinatie met het Executive-pakket, lijkt iets levendiger boven de 3500 tpm, maar als dieselrijder heb je daar niet veel aan. Wat is er nu fijner om bij 80 km/h in de vijfde versnelling het gas in te trappen en al meteen een forse por in de rug te voelen? Nou ja, voor de verstokte dieselaar dan. De nieuwe CiTD-motoren zijn uiteraard in combinatie met alle drie de carrosserievarianten te bestellen. De zitpositie in de 6 is voortreffelijk, het stuur laat zich zowel in hoogte als diepte en in de lengte uitgebreid verstellen. Puntje van kritiek zijn de korte zittingen. En nu we het toch over het interieur hebben, het op fraaie wijze uit het dashboard klappende navigatiescherm (1.500 euro extra) is gewoon niet meer afleesbaar als je overdag de lichten inschakelt. Maar verder niks aan te merken, integendeel, ook de 6 SportBreak stuurt fantastisch. De besturing is zelfs zo direct dat je daarmee in Autobahnbochten op hoge snelheid wel rekening mee moet houden. Past bij het dynamische karakter zullen we maar zeggen. Wat dat betreft lijkt ook deze SportBreak qua karakter sterk op de Alfa Romeo 156. Die Sportwagon heeft er een geduchte concurrent bij. Zowel de Mazda6 Sport als de SportBreak beschikken over een handig systeem voor het neerklappen van de achterbank. Je hoeft alleen maar aan een kleine hendel trekken om in een keer de leuning plat te zien gaan, Mazda spreekt van de Karakuri-knop (niet te verwarren met harakiri, ha, ha, deze grap zullen de Mazda-mensen nog vaak horen). Wie trouwens een keer behoefte heeft aan extra laadruimte kan met de SportBreak goed uit de voeten. De Dikke van Dale zit er zeker niet naast. Hij biedt maximaal plek aan 1.712 liter bagageruimte. De Mazda6 is met de komst van de Sport, de SportBreak en de dieselmotoren op volle oorlogssterkte. De vijfdeurs en de station kosten evenveel, als fabrikanten daarvoor kiezen zie je vaak dat de koper uiteindelijk kiest voor de grootste van de twee. Zeker wij Nederlanders willen het meeste waar voor ons geld. Dus we kunnen de SportBreak best vaak gaan tegenkomen. Tot slot nog een tip, bestel hem in het rood of geel, dat fleurt het straatbeeld tussen al dat saaie grijze blik lekker op. Mazda6 2.3 Active uit de Autotelegraaf Superblije gezichten bij importeur Auto Palace-de Binckhorst nu de nieuwe Mazda 6 als opvolger van de 626-serie zo goed blijkt aan te slaan. In korte tijd zijn al drieduizend orders genoteerd, terwijl volgend jaar op een verkoop van ongeveer zevenduizend nieuwe Zessen wordt gerekend. Na een paar moeilijke jaren, waarin de wat saai ogende 626 nauwelijks was te slijten, lijkt het tij met de lekker vlot gelijnde 6 nu gekeerd voor Mazda. Ook financieel gaat het Mazda, sinds Ford een belang in het merk nam, een stuk beter. Onlangs kon de op vier na grootste autofabrikant van Japan bekendmaken dat over het afgelopen boekjaar een winst van bijna 80 miljoen euro werd genoteerd. Bovendien staat er een reeks nieuwe modellen op stapel zoals onder meer de Mazda 2 als opvolger van de Demio, de compleet nieuwe Mazda 3 als opvolger van de 323 en de sportieve RX-8. De prestaties van de viercilinder 2,3 liter motor (122 kW/166 pk) van de hier geteste Mazda 6 mogen er absoluut zijn, want de 1315 kg zware auto wordt ermee binnen 9 seconden naar een snelheid van 100 km/u gebracht. De topsnelheid bedraagt volgens de fabrieksgegevens 212 km/u. De motor is voorzien van een variabel kleptimingsysteem, dat Mazda Sequential Valve Timing (S-VT) noemt. Het zorgt er voor dat de motor onder alle omstandigheden optimaal functioneert en daardoor zo krachtig en zo zuinig mogelijk is. Opvallend is dat de viercilinder een redelijk sportief geluid produceert, je hoort hem goed brommen. Mede daardoor wordt het gemis van een zesde versnelling overigens pijnlijk duidelijk. Even boven de 120 km/u begint het toerental in de vijfde versnelling al richting 4000 tpm te lopen en dan hoor je de motor behoorlijk. Maar doorschakelen naar een nog hogere versnelling is er dan niet meer bij. De 2.3-versie is herkenbaar aan twee (tamelijk onopvallende) uitlaatpijpjes, die zowel links als rechts onder de auto uitsteken. De motor consumeert redelijk wat benzine, we noteerden een gemiddelde van 1 op 10,2. De tank heeft een inhoud van 64 liter. Het design van de Mazda 6 is in tegenstelling tot dat van zijn voorganger absoluut niet saai te noemen. Er werd zelfs regelmatig naar de auto omgekeken. Mazda's karakteristieke vijfpuntige grille is natuurlijk een duidelijk herkenbaar item. Tel daarbij de langgerekte koplampen, de opvallende achterlichtunits met chroomondergrond en de fraaie 17 inch lichtmetalen vijfspaaks velgen (standaard op de Active) en er ontstaat een auto die als zeer smaakvol de boeken in kan. Dit jaar volgen overigens ook nog de Sport (hatchback) en Sportbreak (stationwagen). Laatstgenoemde komt er tevens als 'X-Drive' en beschikt dan onder meer over vierwielaandrijving. Ook op het interieur hebben de ontwerpers flink hun best gedaan, al moeten we daarbij opmerken dat ze de nodige inspiratie uit de Alfa Romeo 156 hebben gehaald. Met name de lay-out van de middenconsole, de luchtroosters en de ronde knoppen doen ons daar in ieder geval sterk aan denken. De twee enorme meters voor snelheid en toerental zijn met een chroomrand gesierd. Het multifunctionele driespaaks leren stuurwiel is zowel in hoogte als in lengte verstelbaar. De bestuurdersstoel is in vele standen elektrisch te verstellen, zodat de goede zithouding altijd kan worden gevonden. De bekleding van de goed steun gevende voorstoelen en achterbank is in Active-versie standaard in leer uitgevoerd. De gebruikte materialen en de totale afwerking zijn dik in orde. Rijden doet de 4,67 meter lange Zes probleemloos. De afstelling van het onderstel voelt redelijk sportief aan, zonder dat je overigens van stug kunt spreken. De besturing is lekker direct en onder normale omstandigheden is er sprake van een licht onderstuur in snel genomen bochten. De voorwielophanging is van het type double wishbone terwijl achter voor de (bekende) multi-link as is gekozen. Uiteraard ontbreekt ABS (met elektronische remkrachtverdeling) niet en heeft deze versie tevens tractiecontrole en een dynamisch stabiliteitssysteem aan boord. Daarnaast zijn er ook nog eens zes airbags ondergebracht zodat het met de veiligheid wel goed zit. De Mazda 6 2.3 Active staat voor 30.770 euro in de prijslijst en dat is gezien zijn rijke uitrusting zeker acceptabel. Overigens beginnen de prijzen van de goedkoopste 1.8-versie (Exclusive) al bij 22.120 euro. De vierwielaangedreven versie (X-Drive) wordt in november leverbaar en start met 36.640 euro. Mazda6 van autotrader.nl De nieuwe Mazda 6 die is niet bang. Niet voor de spiegel, niet voor de modderboeren en al helemaal niet voor de concurrentie. De auto combineert een strak uiterlijk met ruimte en goede rij-eigenschappen. Geen kwaad woord over Mazda's. Het zijn niet de auto's waar de Wegenwacht het van moet hebben. De 626's bijvoorbeeld, de grote middenklassers van het merk, scoren al jarenlang uitstekend in betrouwbaarheids-polls. Vroeger had je zelfs hele mooie 626's, maar om de een of andere reden besloot Mazda de laatste edities hemeltergend saai te gaan maken. Alleen al daarom was het een handig idee van de Japanners om de opvolger anders te noemen: Mazda 6. Maar loop eens om die nieuwe 6 heen en je ontdekt nog minstens een reden waarom hij de kleurloze 626 vlug zal doen vergeten. De Mazda 6 is namelijk mooi. Goed, over smaak valt niet te twisten, maar onze postbode, wat familieleden en een mijnheer in een ook-niet-misse BMW waren het in elk geval met ons eens: hij heeft smoel. De Mazda 6 ziet er strak en stoer uit. Vooral in de kleur sparkling silver roept het model associaties op met het prestigemerk Lexus. Forse transparante lampenhuizen ter voor- en achterzijde fungeren, net als bij allerlei Lexussen, als blikvangers. Maar van mooi kun je niet eten, zeiden onze ouders vroeger al, dus is de volgende vraag: hoe rijdt en zit zo'n 6 eigenlijk? Met de nieuw ontwikkelde tweeliter benzinemotor is het in de Mazda ontspannen kilometervreten. Bij weinig toeren is er al genoeg trekkracht voorhanden. Laat je de motor echt werken, dan produceert hij een enthousiaste roffel zoals je die in Alfa Romeo's tegenkomt. Eenmaal op kruissnelheid wordt-ie dan weer mooi stil. Sturen doet de 6 trouwens ook als een Alfa (156) en dat is beter dan gemiddeld. De versnellingsbak is probleemloos, de koppeling nogal ongevoelig. Een dikke pluim verdient Mazda voor het comfort. Dankzij fijne stoelen en een uitgekiende wielophanging smeert hij een ezelpad met diepe gaten zonder mankeren glad. Ook de carrosserie blijft tijdens zo'n mishandeling muisstil. Het enige dat piept is een meldertje voor de vergeten veiligheidsgordel. En wij maar denken dat die toch onderhand wel afgeschaft waren. Begrijp ons goed: een lampje vinden we best, maar zulke piepjes zijn hatelijk. Het interieur is ruim voor vijf personen en dankzij allerlei opbergplekjes ook opgeruimd. Door subtiele chroomaccentjes en een titaniumlook-middenconsole is de Mazda geheel in de mode. Sjiek is het lederen stuurwiel met daarop de bediening van radio en cruise-control. Allemaal standaard, net als de airconditioning en zes airbags. Niet merkbaar maar wel geruststellend is de aanwezigheid van dynamic stability control en traction control system. Voor in die vrolijk aangesneden bocht waar halverwege de modderboeren hun bieten van het land staan te rijden. Een slimmigheidje van Mazda zijn de hendels waarmee je vanuit het kofferruim de achterbankleuning gedeeld neer kunt laten. Je ontgrendelt als het ware een veer waardoor de leuningen losschieten en voorover vallen. Scheelt heen en weer geloop naar de achterportieren. De bagageruimte meet in deze sedan overigens 500 liter en dat is verdienstelijk. Of we dan helemaal niets op die 6 hebben aan te merken? Toch wel. De bedieningsknoppen en het display van de airco liggen te ver uit elkaar en dat is lastig. Achteruit inparkeren is een crime, omdat je via de achterruit alleen schuin omhoog kunt kijken. Bovenop het dashboard zit een opbergvakje met een klepje en een rotknopje dat je bijna niet opengepulkt krijgt. Het is niet veel, maar u moet het even weten voordat u naar de Mazda-dealer gaat. Zo'n auto kost immers toch een dikke 25.000 euro en er moet iets te onderhandelen blijven, niet. Bovendien is in deze prijsklasse wel meer leuks te koop, zoals een Passat van Volkswagen, een Primera van Nissan, Alfa's 156 of de Laguna van Renault. Maar zelfs al zou de Mazda-verkoper er geen cent afdoen vanwege dat rotknopje, zouden wij nog niet meteen weglopen. Want deze Mazda is geen 6, maar minstens een achtenhalf waard. Voordelen: uiterlijk motor comfort Nadelen: zicht naar achter bediening airco Conclusie: De Mazda 6 scoort op vrijwel alle punten goed. Hij zal de schoorsteen weer doen roken bij de Japanners (en Amerikanen, want Ford runt de tent). Eindelijk weer eentje waar de concurrentie rekening mee heeft te houden. Mazda6 1.8 Touring van AutoZine.nl Het lijkt een trend te worden onder de Japanse merken. Nadat de auto's uit het land van de rijzende zon steeds onopvallender, gladder en anoniemer werden, is ook Mazda een nieuwe weg in geslagen. Daarom heet de opvolger van de Mazda 626 geen 626 meer, maar simpelweg "Mazda6". Met dit nieuwe vlaggenschip toont het merk naar eigen zeggen haar toekomstbeeld. Een test met de 6 leert dat Mazda helemaal klaar is voor de toekomst. Gezeten achter het stuur van de Mazda6 heeft de testrijder direct een aangenaam gevoel dat uitnodigt tot het maken van veel kilometers. Het met leder beklede stuurwiel ligt prettig in de hand, de dikke korte versnellingspook met leder en chroom valt prettig in de handpalm en de stoelen geven mede dankzij een materiaal dat het midden houdt tussen stof en suede een aangename zit. De zetels zijn prima verstelbaar, alleen worden ze rond de schouderbladen iets smaller en dat kan voor lange bestuurders minder prettig zijn. Het dashboard is weinig origineel maar wel heel fraai verzorgd. De grote meters achter het stuurwiel zijn voorzien van een verchroomde rand en de middenconsole contrasteert met het verder zwarte dashboard door gebruik van zilverkleurig kunststof. Dat "zilver" is niet alleen gebruikt voor de achtergrond, maar ook voor alle knoppen, een deel van de middentunnel en het leder rondom de versnellingspook. Op het risico dat Mazda naast de schoenen gaat lopen: het gevoel van de cockpit van de Mazda6 heeft wel iets weg van dat van de Lexus IS200. TOURING De testauto is een Touring-uitvoering en dat is het op een na eenvoudigste uitrustingsniveau. Toch is het aantal knoppen niet gering en heeft de bestuurder het tijdens de eerste testkilometers voor het uitzoeken om de diverse functies eens aan een test te onderwerpen. Wat opvalt is dat dit "eenvoudige" exemplaar steeds een stapje verder doet dan gebruikelijk. Zo zijn de zijruiten niet alleen voor, maar ook achter elektrisch te bedienen. Ook de airconditioning is niet handmatig, maar als automatische klimaatcontrole uitgevoerd. Alle gegevens over het klimaat zijn te vinden op een breed display centraal bovenop het dashboard. Dat display wordt gedeeld met de standaard gemonteerde boordcomputer. Deze laatste voorziening wordt bediend met kleine toetsjes naast het display en niet, zoals meer gebruikelijk, met een knop op het uiteinde van een hendel aan de stuurkolom. Ook cruise-control is standaard op de Touring-uitvoering. Deze laat zich samen met het audiosysteem bedienen met toetsen op het stuurwiel en blinkt uit in eenvoud en duidelijkheid. De standaard gemonteerde radio is een bijzonder verhaal, want het gaat hier heel letterlijk om een radio. Voor cassette of cd moet worden bijbetaald. Toch verdient het systeem een compliment, want de klank van de radio is duidelijk beter dan gemiddeld. De hoeveelheid bakjes, vakjes en luikjes kan wedijveren met die van de beste MPV. Vaak zijn die vakjes dan weer voorzien van een ronde rand, waardoor ze tevens dienst kunnen doen als bekerhouder. Ook de grote ruimtes zijn goed verdeeld, want voor een auto in deze klasse behoort de 6 tot de zeer ruime exemplaren. De ruimte voorin is goed, de ruimte op de achterbank is beduidend beter dan die van soortgenoten en de bagageruimte is enorm. Dat het interieur een sportief en luxueus gevoel geeft is niet geheel toevallig. Mazda wil met de 6 een sportiever imago neerzetten dan met de 626. Daarmee wil Mazda niet alleen de trouwe klanten bedienen maar ook een hele nieuwe groep kopers voor het merk winnen. De vormgeving van de Mazda6 is uiteraard zakelijk en representatief, maar de tekenaars hebben kans gezien daar met lange elegante lijnen een sportieve en moderne ondertoon in aan te brengen. Vooral de koplampen en achterlichten benadrukken het vooruitstrevende aspect. De brede maar lage koplampen lopen om de hoeken door en geven het front een vastberaden blik. De achterpartij is rond waarbij vooral een mooie lijn tussen de bumper en de fraaie transparante achterlichten voor het elegante element zorgt. Het is mede dankzij deze achterpartij dat dit de eerste Mazda in een lange tijd is die weer bekijks wist te trekken van omstanders tijdens de diverse fotostops. TECHNIEK De Mazda6 is leverbaar met een 1.8, 2.0 of 2.3-liter benzinemotor of een 2.0-liter common rail diesel. De 1.8-liter viercilinder in de testauto heeft een goedmoedig karakter. Met de 120 pk die de krachtbron levert is de 6 in staat om probleemloos met het overige verkeer mee te komen en als het moet sneller te zijn. Omdat de maximale kracht pas bij een relatief hoog toerental beschikbaar is, maakt de bestuurder vaak onwillekeurig wat meer toeren dan gebruikelijk. Wanneer op de snelweg vlot van 100 naar 120 km/u moet worden geaccelereerd, komt de motor soms iets te kort en is het noodzakelijk kortstondig terug te schakelen naar de vierde versnelling. Gevolg is dat de Mazda6 ook iets minder stil is dan de meeste soortgenoten, zij het nog steeds binnen zeer acceptabele grenzen. Ondanks het harde werken, zou de motor over de testperiode genoegen nemen met 7,1 liter Euro loodvrij per 100 kilometer. Een tamme motor wil niet zeggen dat de Mazda6 geen sportief weggedrag kent. Het onderstel en de besturing geven de 6 het dynamische gevoel van een compacte auto, terwijl dankzij de lange wielbasis het comfort van een grote auto behouden blijft. Dat maakt de 6 bijvoorbeeld eenvoudiger en aangenamer te rijden in de stad, terwijl het gedrag op de buitenweg niet onderdoet voor dat van andere grote auto's. Bovendien reageert de auto iets directer op de besturing zodat ook stevig bochtenwerk met de 6 een zekere voldoening geeft. Het is vooral dit rijgedrag dat de Mazda6 wel eens tot het verkoopsucces kan maken waar Mazda op hoopt. De schijven rondom (met ABS/EBD) zijn dankzij een zeer direct en precies te doseren pedaal altijd in staat de 6 vastberaden en veilig weer tot stilstand te brengen. CONCLUSIE Met de Mazda6 luidt het merk duidelijk het begin van een nieuw tijdperk in. De Mazda6 onderscheidt zich van andere Mazda's door een meer gedurfd ontwerp (alhoewel in het zakelijke segment nooit vuurwerk verwacht kan worden) en meer dynamische rijeigenschappen dan voorheen. In vergelijking met andere auto's in deze klasse zijn de sterkste punten van de Mazda6 de moderne vormgeving, het praktische en fraaie interieur, de nette prijs en opnieuw het levendige rijgedrag. Wat blijft van het "oude" Mazda is de Japanse betrouwbaarheid, die zich vertaalt naar gegarandeerde onderhoudskosten van de dealer en/of een aantrekkelijke leaseprijs. Mazda6 uit de AutoWeek De opluchting is af te lezen van de gezichten bij Mazda. De nieuwe 6 is het zo lang verwachte licht aan het eind van de tunnel. Het merk is de laatste jaren tot het uiterste gekweld door almaar teruglopende verkopen. Het water staat veel dealers aan de lippen en de roep om volk in de showroom is groot. Tekst Damiaan Hage, fotos Jeffrey van der Vaart Geloof ons: het valt niet mee in de grotere middenklasse met iets te komen dat de harten van kopers massaal sneller doet kloppen. Het is vooral de Duitse en Franse gevestigde orde die daar jarenlang steevast de lakens uitdeelt en teert op het imago. De Lagunas, Mondeos, Passats en Vectras vliegen je om de oren. En waar blijven dan de Japanners? Uitweiden over spreekwoordelijke betrouwbaarheid en doorgaans bovengemiddelde rijeigenschappen heeft geen zin. Kennelijk valt de Europeaan op design en heeft betrouwbaarheid geen prioriteit. Dus blijven de Aziaten in hun hemd staan en worden standaard voor grijze muizen uitgemaakt. Dat laten ze in Japan niet langer over hun kant gaan. Nissan bijvoorbeeld heeft aan de hand van design-durfal Renault de nieuwe Primera getekend en nu verlaat ook Mazda de weg van het behoudende, voorzichtige design. Met de nieuwe 6 bewandelt Mazda het avontuurlijke pad van trendy vormgeving. Die achterlichten met glasheldere units en felgekleurde ronde bollen erin. Dat is allesbehalve conservatief, dat is kicken voor wie wil opvallen. En de decimetersbrede koplampen hebben ook een allesbehalve traditionele uitstraling. Ze zijn ronduit agressief en moeten een bepaalde boodschap uitstralen in de binnenspiegels van voorgangers. En omdat die 6 zo modern oogt en omdat hij vol zit met veiligheidssnufjes en omdat hij zo goed moet rijden zijn de gezichten zo opgeklaard. Het vertrouwen is er: zo moet het goed gaan. Wel, alle blijdschap en mooie verhalen op een stokje: uitproberen dan maar, die 6. Beetje behelpen met 1.8 De Mazda6 is er in drie varianten, die in de loop van dit jaar een voor een worden geintroduceerd. In juni staat als eerste de sedan in de showroom. In augustus is er de Sport, oftewel de vijfdeurshatchback en weer een maand later is het de beurt aan de SportBreak, de stationwagon in goed Nederlands. Maar daarmee is het nog niet gedaan, want vlak voor de winter komt nog de X-Drive, de vierwielaangedreven SportBreak. Maar in juni moeten we het nog met alleen de sedan doen, waarbij je kunt kiezen uit drie benzinemotoren. Een tweeliter common rail-diesel van 120 pk komt pas in september; even later gevolgd door een nog wat sterkere variant. Met de 1.8 is het een beetje behelpen, want hij heeft niet veel over. Het is vooral tijdens het versnellen op de snelweg dat je lange tijd met het pedaal op de plank zit om vooruit te komen. Nu is Nederland niet zo bergachtig, maar bij de introductie in Italie reden we ook nog een stuk door de heuvels en dan is het echt hard werken voor de 1.8. Verder houdt hij vast aan de aloude Mazda-traditie van veel toeren en enig rumoer. Dat laatste is vreemd, want met de geluidsisolatietechnieken van tegenwoordig zou dat toch niet hoeven. De beste keus is wat ons betreft de tweeliter. Met zijn 142 pk heeft hij 22 pk meer dan de 1.8 en daarmee kom je ineens stukken minder te kort. Hij is een stuk vlotter en heeft vooral veel meer trekkracht op snelheid. Voor de nieuwe 6 absoluut de meest uitgebalanceerde keuze. Ook deze motor draait echter veel toeren en is niet fluisterstil. Voor de liefhebber is er ook een 2,3 liter viercilinder van 166 pk; inclusief rauwe brom. Dat klinkt best lekker en met deze motor ben je echt snel. Deze 2.3 heeft als enige variabele kleptiming voor net dat beetje extra. Vreemd-modern Eerlijk is eerlijk, we zijn zeer onder de indruk van de rijeigenschappen van de Mazda6. Hij voelt zeer solide aan. Op een bochtig parcours is hij niet van de wijs te brengen en hij volgt heel precies de stuurbewegingen. Overhellen en deinen doet hij zeker niet, want de vering en demping zijn stevig. Bij veel merken noemen ze zulke afstemmingen al gauw een sportonderstel. Overigens kent de 6 geen keuze in onderstelafstemming. Dus ook de wat behoudender automobilist zit dus met dit zeer dynamische onderstel opgescheept en zal af en toe wel vinden dat de oneffenheden in de weg zeer nauwkeurig worden gevoeld. Met de bediening is als vanouds weinig mis: schakelen gaat als een zonnetje. De koppeling vraagt bij alle motorversies om wat gewenning; die is behoorlijk gevoelloos. De knoppen zitten allemaal nog prima op hun plek, alleen een beetje vreemd-modern is de logica achter de draaiknop voor de temperatuurregeling. Die zit onder in de middenconsole, maar de gekozen temperatuur is ergens bovenin af te lezen, in een smal venstertje. We zagen het een paar maanden terug ook al bij de Opel Vectra en nog steeds tasten we in het duister omtrent de bedoeling hiervan. A propos het dashboard: dat is wel even van een andere snit dan we gewend waren. Hier zijn overduidelijk designers aan het werk geweest. De ventilatieopeningen die uit twee luikjes bestaan, het driespaaksstuur, de cursieve cijfers op de meters, de metallic grijze middenconsole. Hier worden sportieve aspiraties opgewekt. Meer dan eens moesten we onwillekeurig aan Alfa Romeo denken. Dat is compliment, niet waar? Sterke punten Waarmee onderscheidt de Mazda6 zich nu van de concurrentie? Zijn de hoopvolle gezichtsuitdrukkingen terecht? In zekere zin wel. Tenslotte rijdt de auto bovengemiddeld goed. Sportieve onderstellen zijn helemaal van deze tijd (kijk bijvoorbeeld maar naar de Ford Mondeo of Renault Laguna), en sportief is de 6. Ander sterk punt is de prijs: zoals u in de kaders met prijzen en uitrustingen kunt zien, is de vanafprijs zeer concurrerend, maar ook de meest uitgebalanceerde versie (de 2.0) is voor een redelijk bedrag te krijgen. Voor de zakelijke markt is aan de andere kant een goede restwaarde weer van groot belang en daar is nog geen zinnig woord over te zeggen. Tot slot is het een kwestie van smaak of je hem mooi of lelijk vindt, maar dat hij effe-wat-anders is, dat moet u met ons eens zijn. Wij vinden de 6 in ieder geval een zeer prettige auto Mazda6 uit de AutoTelegraaf De samenwerking tussen Mazda en moedermerk Ford begint steeds duidelijker vruchten af te werpen. Niet alleen wordt het Japanse merk in financiele zin weer met alle wielen recht op de rails gezet, maar ook gaan de producten uit Hiroshima steeds meer profiteren van Fords technische inbreng. De nieuwe Mazda 6 is er een duidelijk voorbeeld van. Niet alleen qua design een totale verademing in vergelijking met de vorige editie, maar hij profiteert bovendien van alle mooie Ford motoren. Bovendien ligt hij prima op de weg. Zoals altijd wordt door Mazda enigszins geheimzinnig gedaan wanneer de Fordinbreng t.b.v de nieuwe Mazda 6 ter sprake komt. Het lijkt wel alsof de trotse Japanners zich een beetje schamen voor het overnemen van technische componenten, maar we kunnen op deze plek slechts aanvoeren dat dat een verstandige stap is geweest. Twee van de drie beschikbare benzinemotoren (en ook de V6 die louter voor Amerika is bestemd), alsmede de common rail CiTD diesel komen linea recta uit de Ford provisiekast, al voert Mazda officieel aan dat de basis door Ford is gelegd, maar dat de motoren onder leiding van Mazda ingenieurs tot in de puntjes zijn doorontwikkeld. We reden tijdens een eerste kennismaking in Italie vooralsnog alleen met de twee 'zwakste' versies, die dat predikaat overigens in letterlijke zin niet verdienen. De mooi draaiende viercilinders met 1,8 en 2,0 liter inhoud leveren namelijk achtereenvolgens 88 kW/120 pk en 104 kW/141 pk, hetgeen keurige vermogens zijn. Ze hebben net als de even grote Duratec-motoren van Ford een krukasslag van 83,1 mm, terwijl de cilinderboringen respectievelijk 83,0 en 87,5 mm zijn. De grotere 2.3i viercilinder, die Ford niet gebruikt, is verkregen door die grootste boring te combineren met een langere krukasslag van 94,0 mm. Dat levert dan 122 kW/166 pk kracht op. Een ritje rond Rome met de Mazda 6 1.8i pakte uiterst bevredigend uit. De 1245 kg zware wagen komt er prima mee uit de voeten, heeft voldoende trekkracht onderin en is bovendien mooi stil. Stiller dan de 2.0i, die we daarna konden uitproberen, zo was onze ervaring. Terwijl het prestatieniveau niet eens zoveel minder is. Met de 1.8i zit je in pakweg 11 seconden op 100 km/u, met de 2.0i doe je daar hooguit een tel korter over. Ook de topsnelheden van beide versies (197 en 208 km/u) liggen niet ver uit elkaar, zodat we moeten concluderen dat de Mazda 6 1.8i feitelijk de aantrekkelijkste (want ook de goedkoopste) van het duo is. Wie toch meer kracht wil kan dan beter naar genoemde 2.3i uitvoering, waarmee je 214 km/u haalt (volgens het boekje) en in 8,9 seconden op 100 km/u zit. Qua verbruik scoort de 1.8i natuurlijk ook het beste, op de diesel na. Een gemiddelde dorst van 1 op 12 is goed te accepteren. De Mazda 6 2.0 CiTD is 88 kW/120 pk/310 Nm sterk en komt pas in september, de elders ook geleverde 136 pk diesel gaat de importeur hier niet voeren. Qua design hoeft Mazda zich evenmin te schamen, verre van dat zelfs. De nieuwe 6 ziet er (in onze ogen) bijzonder appetijtelijk uit. Misschien is het zwaar verchroomde bovenste deel van de grille iets te zwaar aangezet, maar voor de rest delen we slechts pluimen uit. Met name de hatchback ('Sport' genaamd) oogt van opzij erg aerodynamisch, maar ook de vierdeurs en de combi (SportBreak) staan beslist hun mannetje. De langgerekte koplampen lopen met het clignoteurdeel tot in de spatborden door, terwijl de basis van de achterlichtclusters een zilveren uitstraling heeft. De lengte van de Mazda 6 is met bijna 4,7 meter conform de geldende norm in deze klasse. Het ruimteaanbod is goed, voorin kun je door de prima tweevoudige stuurwielverstelling (axiaal/verticaal) een perfecte rijpositie realiseren. Achterin is het voor twee volwassenen of drie kinderen ook uit te houden. Stijfheid De Ford Mondeo wordt algemeen erkend als een van de auto's met het beste weggedrag in deze klasse, maar de Mazda 6 komt dicht bij hem in de buurt. De voorwielophanging van de 6 is van het double wishbone type, achter zit een multilink as. Het uitgekiende zit hem in de veer/dempercombinatie, alsmede in de goede bevestiging van de verschillende componenten aan de subframes. Het geheel heeft een erg grote stijfheid, waardoor de auto erg fijn reageert op kleine stuurcorrecties. Er komt eind dit jaar overigens ook een Mazda 6 met vierwielaandrijving, maar die techniek blijft louter de SportBreak voorbehouden. De besturing is elektrohydraulisch bekrachtigd en voelt erg fijn aan. Kortom, rozengeur en maneschijn voor Mazda's nieuwe troef in het middensegment, die in een groot aantal versies (Exclusive, Touring, Executive, Active, X-Drive) op de Nederlandse markt wordt gegooid. Allemaal hebben ze een antiblokkeersysteem op de remmen en ook maar liefst zes airbags. Gewone, zij-exemplaren en in de dakrand geintegreerde gordijnzakken. Ook zijn alle uitvoeringen voorzien van afstandbediende centrale vergrendeling en elektrisch bedienbare voorste portierramen. Active en X-Drive hebben enorm brede 215/45 banden om 17 inch wielen (standaard 195/65 R15). Met een basisprijs van 22.120 euro is de 1.8i-versie ook aantrekkelijk geprijsd t.o.v de concurrentie, waartoe de nieuwe Opel Vectra, de Ford Mondeo en de Nissan Primera gerekend mogen worden. De Mazda 6 2.0i is er vanaf 25.370 euro, maar dan krijg je wel direct de iets completere Touring-uitrusting. De Mazda 6 2.3 Active komt op 30.770 euro, de instapdiesel later dit jaar 27.220 euro. De hatchbackversies ('Sport' genaamd) zijn 870 euro duurder dan de sedan, wat ook voor de SportBreak geldt.